obserwator
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin observātor.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔp.sɛrˈva.tɔr/
Audio: (file) - Rhymes: -atɔr
- Syllabification: ob‧ser‧wa‧tor
Noun
obserwator m pers (female equivalent obserwatorka)
- beholder, observer, watcher (someone who watches or observes)
- Synonym: widz
- (politics) observer (person sent as a representative, to a meeting or other function to monitor but not to participate)
- (military) observer (one manning an observation post)
Declension
Declension of obserwator
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | obserwator | obserwatorzy/obserwatory (deprecative) |
| genitive | obserwatora | obserwatorów |
| dative | obserwatorowi | obserwatorom |
| accusative | obserwatora | obserwatorów |
| instrumental | obserwatorem | obserwatorami |
| locative | obserwatorze | obserwatorach |
| vocative | obserwatorze | obserwatorzy |
Derived terms
adjective
- obserwatorski
Related terms
adjectives
- obserwacyjny
- obserwowalny
adverb
- obserwacyjnie
nouns
- obserwacja
- obserwatorium
- obserwowalność
verbs
- obserwować impf
- poobserwować pf
- zaobserwować pf
Further reading
- obserwator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- obserwator in Polish dictionaries at PWN