obtorquendus
Latin
Etymology
Future passive participle of obtorqueō.
Participle
obtorquendus (feminine obtorquenda, neuter obtorquendum); first/second-declension participle
- which is to be turned towards
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | obtorquendus | obtorquenda | obtorquendum | obtorquendī | obtorquendae | obtorquenda | |
| genitive | obtorquendī | obtorquendae | obtorquendī | obtorquendōrum | obtorquendārum | obtorquendōrum | |
| dative | obtorquendō | obtorquendae | obtorquendō | obtorquendīs | |||
| accusative | obtorquendum | obtorquendam | obtorquendum | obtorquendōs | obtorquendās | obtorquenda | |
| ablative | obtorquendō | obtorquendā | obtorquendō | obtorquendīs | |||
| vocative | obtorquende | obtorquenda | obtorquendum | obtorquendī | obtorquendae | obtorquenda | |