obumrzeć

Polish

Etymology

From ob- +‎ umrzeć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔˈbum.ʐɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -umʐɛt͡ɕ
  • Syllabification: o‧bum‧rzeć

Verb

obumrzeć pf (imperfective obumierać)

  1. (intransitive) to wither, to languish, to die back
    Synonyms: see Thesaurus:umierać

Conjugation

Conjugation of obumrzeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obumrzeć
future tense 1st obumrę obumrzemy
2nd obumrzesz obumrzecie
3rd obumrze obumrą
impersonal obumrze się
past tense 1st obumarłem,
-(e)m obumarł 		obumarłam,
-(e)m obumarła 		obumarłom,
-(e)m obumarło 		obumarliśmy,
-(e)śmy obumarli 		obumarłyśmy,
-(e)śmy obumarły
2nd obumarłeś,
-(e)ś obumarł 		obumarłaś,
-(e)ś obumarła 		obumarłoś,
-(e)ś obumarło 		obumarliście,
-(e)ście obumarli 		obumarłyście,
-(e)ście obumarły
3rd obumarł obumarła obumarło obumarli obumarły
impersonal obumarto
conditional 1st obumarłbym,
bym obumarł 		obumarłabym,
bym obumarła 		obumarłobym,
bym obumarło 		obumarlibyśmy,
byśmy obumarli 		obumarłybyśmy,
byśmy obumarły
2nd obumarłbyś,
byś obumarł 		obumarłabyś,
byś obumarła 		obumarłobyś,
byś obumarło 		obumarlibyście,
byście obumarli 		obumarłybyście,
byście obumarły
3rd obumarłby,
by obumarł 		obumarłaby,
by obumarła 		obumarłoby,
by obumarło 		obumarliby,
by obumarli 		obumarłyby,
by obumarły
impersonal obumarto by
imperative 1st niech obumrę obumrzyjmy
2nd obumrzyj obumrzyjcie
3rd niech obumrze niech obumrą
anterior adverbial participle obumarłszy
verbal noun obumarcie

Further reading

  • obumrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obumrzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.