oburzenie

Polish

Etymology

From oburzyć +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔ.buˈʐɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: o‧bu‧rze‧nie

Noun

oburzenie n

  1. verbal noun of oburzyć
  2. outrage, indignation

Declension

adjectives
verbs

Further reading

  • oburzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oburzenie in Polish dictionaries at PWN