obyty

Polish

Etymology

From obyć +‎ -y.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ɔˈbɘ.tɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘtɘ
  • Syllabification: o‧by‧ty

Adjective

obyty (not comparable, no derived adverb)

  1. savvy, astute, aware, knowledgeable
    Synonyms: świadomy, kumaty, obeznany
    Antonyms: nieobyty, niewyrobiony
  2. (Kuyavia, of a person) insensitive

Declension

Declension of obyty (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative obyty obyta obyte obyci obyte
genitive obytego obytej obytego obytych
dative obytemu obytej obytemu obytym
accusative obytego obyty obytą obyte obytych obyte
instrumental obytym obytą obytym obytymi
locative obytym obytej obytym obytych

Derived terms

nouns

Further reading

  • obyty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obyty in Polish dictionaries at PWN
  • Oskar Kolberg (1867) “obyty”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 273
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.