ocaleć

Polish

Etymology

From o- +‎ caleć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔˈt͡sa.lɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alɛt͡ɕ
  • Syllabification: o‧ca‧leć

Verb

ocaleć pf (imperfective (obsolete) caleć)

  1. (intransitive) to survive (to avoid death or destruction) [with z (+ genitive) or od (+ genitive) ‘death or destruction’]

Conjugation

Conjugation of ocaleć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ocaleć
future tense 1st ocaleję ocalejemy
2nd ocalejesz ocalejecie
3rd ocaleje ocaleją
impersonal ocaleje się
past tense 1st ocalałem,
-(e)m ocalał 		ocalałam,
-(e)m ocalała 		ocalałom,
-(e)m ocalało 		ocaleliśmy,
-(e)śmy ocaleli 		ocalałyśmy,
-(e)śmy ocalały
2nd ocalałeś,
-(e)ś ocalał 		ocalałaś,
-(e)ś ocalała 		ocalałoś,
-(e)ś ocalało 		ocaleliście,
-(e)ście ocaleli 		ocalałyście,
-(e)ście ocalały
3rd ocalał ocalała ocalało ocaleli ocalały
impersonal ocalano
conditional 1st ocalałbym,
bym ocalał 		ocalałabym,
bym ocalała 		ocalałobym,
bym ocalało 		ocalelibyśmy,
byśmy ocaleli 		ocalałybyśmy,
byśmy ocalały
2nd ocalałbyś,
byś ocalał 		ocalałabyś,
byś ocalała 		ocalałobyś,
byś ocalało 		ocalelibyście,
byście ocaleli 		ocalałybyście,
byście ocalały
3rd ocalałby,
by ocalał 		ocalałaby,
by ocalała 		ocalałoby,
by ocalało 		ocaleliby,
by ocaleli 		ocalałyby,
by ocalały
impersonal ocalano by
imperative 1st niech ocaleję ocalejmy
2nd ocalej ocalejcie
3rd niech ocaleje niech ocaleją
anterior adverbial participle ocalawszy
verbal noun ocalenie

Derived terms

adjective
noun
  • ocalenie

Further reading

  • ocaleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ocaleć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.