occiduus
Latin
Etymology
Pronunciation
(Classical Latin) IPA(key): [ɔkˈkɪ.du.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [otˈt͡ʃiː.d̪u.us]
Adjective
occiduus (feminine occidua, neuter occiduum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | occiduus | occidua | occiduum | occiduī | occiduae | occidua | |
| genitive | occiduī | occiduae | occiduī | occiduōrum | occiduārum | occiduōrum | |
| dative | occiduō | occiduae | occiduō | occiduīs | |||
| accusative | occiduum | occiduam | occiduum | occiduōs | occiduās | occidua | |
| ablative | occiduō | occiduā | occiduō | occiduīs | |||
| vocative | occidue | occidua | occiduum | occiduī | occiduae | occidua | |
References
- “occiduus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “occiduus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "occiduus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- occiduus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.