occultatio
Latin
Etymology
Noun
occultātiō f (genitive occultātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | occultātiō | occultātiōnēs |
| genitive | occultātiōnis | occultātiōnum |
| dative | occultātiōnī | occultātiōnibus |
| accusative | occultātiōnem | occultātiōnēs |
| ablative | occultātiōne | occultātiōnibus |
| vocative | occultātiō | occultātiōnēs |
Descendants
- → Catalan: ocultació
- → Dutch: occultatie
- → English: occultation
- → French: occulation
- → Galician: ocultación
- → Italian: occultazione
- → Occitan: ocultacion
- → Portuguese: ocultação
- → Romanian: ocultație, ocultațiune
- → Spanish: ocultación
References
- “occultatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “occultatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- occultatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.