oceaianie
Romanian
Etymology
Borrowed from Old Church Slavonic ѿчаꙗньѥ (otŭčajanĭje).
Noun
oceaianie f (plural oceaianii)
- (obsolete) discouragement
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | oceaianie | oceaiania | oceaianii | oceaianiile | |
| genitive-dative | oceaianii | oceaianiei | oceaianii | oceaianiilor | |
| vocative | oceaianie, oceaianio | oceaianiilor | |||
References
- oceaianie in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN