ocell
Catalan
Alternative forms
Etymology
Inherited from Old Catalan aucell, oceyl, from Late Latin aucellus m (“little bird”), a diminutive ultimately based on Latin avis f (“bird”), from Proto-Italic *awis, from Proto-Indo-European *h₂éwis. Cognate with Occitan aucèl, French oiseau.
Pronunciation
Noun
ocell m (plural ocells)
Derived terms
- ocell de glaç
- ocell de pas
- ocell de tempesta
- ocell del paradís
- ocell lira
- ocell sedós
- ocellaire
- ocellam
- ocelleria
- ocellet
Related terms
References
- “ocell”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “ocell”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “ocell” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “ocell” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.