ochotnik

See also: ochotník

Polish

Etymology

From ochota +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔˈxɔt.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔtɲik
  • Syllabification: o‧chot‧nik

Noun

ochotnik m pers (female equivalent ochotniczka)

  1. volunteer

Declension

Declension of ochotnik
singular plural
nominative ochotnik ochotnicy/ochotniki (deprecative)
genitive ochotnika ochotników
dative ochotnikowi ochotnikom
accusative ochotnika ochotników
instrumental ochotnikiem ochotnikami
locative ochotniku ochotnikach
vocative ochotniku ochotnicy

Further reading

  • ochotnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ochotnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.