ochraceus
Latin
Etymology
From ōchra (“ochre”) + -āceus, from Ancient Greek ὠχρός (ōkhrós, “wan”), from ὤχρα (ṓkhra, “yellow ochre”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [oːˈkʰraː.ke.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [oˈkraː.t͡ʃe.us]
Adjective
ōchrāceus (feminine ōchrācea, neuter ōchrāceum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ōchrāceus | ōchrācea | ōchrāceum | ōchrāceī | ōchrāceae | ōchrācea | |
| genitive | ōchrāceī | ōchrāceae | ōchrāceī | ōchrāceōrum | ōchrāceārum | ōchrāceōrum | |
| dative | ōchrāceō | ōchrāceae | ōchrāceō | ōchrāceīs | |||
| accusative | ōchrāceum | ōchrāceam | ōchrāceum | ōchrāceōs | ōchrāceās | ōchrācea | |
| ablative | ōchrāceō | ōchrāceā | ōchrāceō | ōchrāceīs | |||
| vocative | ōchrācee | ōchrācea | ōchrāceum | ōchrāceī | ōchrāceae | ōchrācea | |