| infinitive
|
ocitnout, ocitnouti
|
active adjective
|
ocitnuvší
|
| verbal noun
|
—
|
passive adjective
|
—
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
ocitnu |
ocitneme |
— |
ocitněme
|
| 2nd person
|
ocitneš |
ocitnete |
ocitni |
ocitněte
|
| 3rd person
|
ocitne |
ocitnou |
— |
—
|
The verb ocitnout does not have present tense and the present forms are used to express future only.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
ocitl, ocitnul |
ocitli, ocitnuli |
— |
—
|
| masculine inanimate
|
ocitly, ocitnuly |
—
|
| feminine
|
ocitla, ocitnula |
—
|
| neuter
|
ocitlo, ocitnulo |
ocitla, ocitnula |
— |
—
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
— |
ocitnuv
|
| feminine + neuter singular
|
— |
ocitnuvši
|
| plural
|
— |
ocitnuvše
|
|