ocznik

Polish

Etymology

From oczny +‎ -ik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔt͡ʂ.ɲik/
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɲik
  • Syllabification: ocz‧nik

Noun

ocznik m animal

  1. oscar (Astronotus ocellatus)
    Synonym: pielęgnica pawiooka

Declension

Declension of ocznik
singular plural
nominative ocznik oczniki
genitive ocznika oczników
dative ocznikowi ocznikom
accusative ocznika oczniki
instrumental ocznikiem ocznikami
locative oczniku ocznikach
vocative oczniku oczniki

Noun

ocznik m inan

  1. (beekeeping) an opening through which bees enter and exit their hive
    Synonym: oczko
  2. one of the telescopes of a pair of binoculars

Declension

Declension of ocznik
singular plural
nominative ocznik oczniki
genitive ocznika oczników
dative ocznikowi ocznikom
accusative ocznik oczniki
instrumental ocznikiem ocznikami
locative oczniku ocznikach
vocative oczniku oczniki

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.