odmawiać posłuszeństwa
Polish
Etymology
Literally, “to refuse obedience”.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔdˈma.vjat͡ɕ pɔ.swuˈʂɛɲ.stfa/
- Syllabification: od‧ma‧wiać po‧słu‧szeń‧stwa
Verb
odmawiać posłuszeństwa impf (perfective odmówić posłuszeństwa)
- (intransitive, idiomatic) to act up, to rebel, to shut down (to stop working properly) [with dative ‘on whom’]
Conjugation
Further reading
- odmawiać posłuszeństwa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- odmawiać posłuszeństwa in Polish dictionaries at PWN