odmawiać posłuszeństwa

Polish

Etymology

Literally, to refuse obedience.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔdˈma.vjat͡ɕ pɔ.swuˈʂɛɲ.stfa/
  • Syllabification: od‧ma‧wiać po‧słu‧szeń‧stwa

Verb

odmawiać posłuszeństwa impf (perfective odmówić posłuszeństwa)

  1. (intransitive, idiomatic) to act up, to rebel, to shut down (to stop working properly) [with dative ‘on whom’]

Conjugation

Conjugation of odmawiać posłuszeństwa: see odmawiać.

Further reading