odontoiatru
Romanian
Etymology
Borrowed from Italian odontoiatra.
Noun
odontoiatru m (plural odontoiatri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | odontoiatru | odontoiatruul | odontoiatri | odontoiatrii | |
| genitive-dative | odontoiatru | odontoiatruului | odontoiatri | odontoiatrilor | |
| vocative | odontoiatruule | odontoiatrilor | |||
References
- odontoiatru in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN