odrętwienie

Polish

Etymology

From odrętwieć +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔ.drɛntˈfjɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: o‧dręt‧wie‧nie

Noun

odrętwienie n

  1. verbal noun of odrętwieć
  2. numbness (inability to feel)
  3. apathy, indifference, lethargy, torpor

Declension

Declension of odrętwienie
singular
nominative odrętwienie
genitive odrętwienia
dative odrętwieniu
accusative odrętwienie
instrumental odrętwieniem
locative odrętwieniu
vocative odrętwienie
adjective

Further reading

  • odrętwienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odrętwienie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.