odrzucenie

Polish

Etymology

From odrzucić +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔd.ʐuˈt͡sɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: od‧rzu‧ce‧nie

Noun

odrzucenie n

  1. (uncountable) verbal noun of odrzucić
  2. (countable) rejection (act of rejecting)

Declension

Declension of odrzucenie
singular plural
nominative odrzucenie odrzucenia
genitive odrzucenia odrzuceń
dative odrzuceniu odrzuceniom
accusative odrzucenie odrzucenia
instrumental odrzuceniem odrzuceniami
locative odrzuceniu odrzuceniach
vocative odrzucenie odrzucenia

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.