odsouzený

See also: odsouzeny

Czech

Etymology

From odsouzen +‎ .

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈotsou̯zɛniː]

Adjective

odsouzený

  1. verbal adjective of odsoudit
  2. convicted

Declension

Declension of odsouzený (hard)
singular
masculine feminine neuter
animate inanimate
nominative odsouzený odsouzená odsouzené
genitive odsouzeného odsouzené odsouzeného
dative odsouzenému odsouzené odsouzenému
accusative odsouzeného odsouzený odsouzenou odsouzené
locative odsouzeném odsouzené odsouzeném
instrumental odsouzeným odsouzenou odsouzeným
plural
masculine feminine neuter
animate inanimate
nominative odsouzení odsouzené odsouzená
genitive odsouzených
dative odsouzeným
accusative odsouzené odsouzená
locative odsouzených
instrumental odsouzenými

Noun

odsouzený m anim (female equivalent odsouzená)

  1. convict (convicted of a crime)

Declension

Further reading