odsouzený
See also: odsouzeny
Czech
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈotsou̯zɛniː]
Adjective
odsouzený
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | odsouzený | odsouzená | odsouzené | |
| genitive | odsouzeného | odsouzené | odsouzeného | |
| dative | odsouzenému | odsouzené | odsouzenému | |
| accusative | odsouzeného | odsouzený | odsouzenou | odsouzené |
| locative | odsouzeném | odsouzené | odsouzeném | |
| instrumental | odsouzeným | odsouzenou | odsouzeným | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | odsouzení | odsouzené | odsouzená | |
| genitive | odsouzených | |||
| dative | odsouzeným | |||
| accusative | odsouzené | odsouzená | ||
| locative | odsouzených | |||
| instrumental | odsouzenými | |||
Noun
odsouzený m anim (female equivalent odsouzená)
- convict (convicted of a crime)
Declension
Further reading
- “odsouzený”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “odsouzený”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “odsouzený”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025