odtrącenie

Polish

Etymology

From odtrącić +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔt.trɔnˈt͡sɛ.ɲɛ/
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: od‧trą‧ce‧nie

Noun

odtrącenie n

  1. (uncountable) verbal noun of odtrącić
  2. (countable) rejection, especially of someone's emotions

Declension

Declension of odtrącenie
singular plural
nominative odtrącenie odtrącenia
genitive odtrącenia odtrąceń
dative odtrąceniu odtrąceniom
accusative odtrącenie odtrącenia
instrumental odtrąceniem odtrąceniami
locative odtrąceniu odtrąceniach
vocative odtrącenie odtrącenia

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.