oferwadan
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˌo.ferˈwɑ.dɑn/, [ˌo.verˈwɑ.dɑn]
Verb
oferwadan
- (transitive) to cross over (something) by wading
Conjugation
Conjugation of oferwadan (strong, class VI)
| infinitive | oferwadan | oferwadenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | oferwade | oferwōd |
| second person singular | oferwætst | oferwōde |
| third person singular | oferwætt, oferwæt | oferwōd |
| plural | oferwadaþ | oferwōdon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | oferwade | oferwōde |
| plural | oferwaden | oferwōden |
| imperative | ||
| singular | oferwad | |
| plural | oferwadaþ | |
| participle | present | past |
| oferwadende | oferwæden, oferwaden | |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “oferwadan”, in An Anglo-Saxon Dictionary[1], second edition, Oxford: Oxford University Press.