officieel

Dutch

Etymology

Borrowed from French officiel, from English official, from Latin officiālis.[1]

Pronunciation

  • (Netherlands) IPA(key): /ˌɔ.fiˈʃeːl/
  • (Belgium) IPA(key): /ˌɔ.fiˈsjeːl/, /ˌɔ.fi.siˈeːl/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: of‧fi‧ci‧eel
  • Rhymes: -eːl

Adjective

officieel (comparative officiëler, superlative officieelst)

  1. official

Declension

Declension of officieel
uninflected officieel
inflected officiële
comparative officiëler
positive comparative superlative
predicative/adverbial officieel officiëler het officieelst
het officieelste
indefinite m./f. sing. officiële officiëlere officieelste
n. sing. officieel officiëler officieelste
plural officiële officiëlere officieelste
definite officiële officiëlere officieelste
partitive officieels officiëlers —

Descendants

  • Afrikaans: offisieel

Adverb

officieel

  1. officially

References

  1. ^ Philippa, Marlies, Debrabandere, Frans, Quak, Arend, Schoonheim, Tanneke, van der Sijs, Nicoline (2003–2009) Etymologisch woordenboek van het Nederlands (in Dutch), Amsterdam: Amsterdam University Press

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.