ofiziare

Italian

Verb

ofiziàre (first-person singular present ofìzio, first-person singular past historic ofiziài, past participle ofiziàto, auxiliary avére)

  1. (archaic) alternative form of officiare

Conjugation

    Conjugation of ofiziàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive ofiziàre
auxiliary verb avére gerund ofiziàndo
present participle ofiziànte past participle ofiziàto
person singular plural
first second third first second third
indicative io tu lui/lei, esso/essa noi voi loro, essi/esse
present ofìzio ofìzi ofìzia ofiziàmo ofiziàte ofìziano
imperfect ofiziàvo ofiziàvi ofiziàva ofiziavàmo ofiziavàte ofiziàvano
past historic ofiziài ofiziàsti ofiziò ofiziàmmo ofiziàste ofiziàrono
future ofizierò ofizierài ofizierà ofizierémo ofizieréte ofizierànno
conditional ofizierèi ofizierésti ofizierèbbe, ofizierébbe ofizierémmo ofizieréste ofizierèbbero, ofizierébbero
subjunctive che io che tu che lui/che lei, che esso/che essa che noi che voi che loro, che essi/che esse
present ofìzi ofìzi ofìzi ofiziàmo ofiziàte ofìzino
imperfect ofiziàssi ofiziàssi ofiziàsse ofiziàssimo ofiziàste ofiziàssero
imperative — tu Lei noi voi Loro
ofìzia ofìzi ofiziàmo ofiziàte ofìzino
negative imperative non ofiziàre non ofìzi non ofiziàmo non ofiziàte non ofìzino

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.