oggannio
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɔɡˈɡan.ni.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [oɡˈɡan.ni.o]
Verb
ogganniō (present infinitive oggannīre, perfect active oggannīvī or ogganniī, supine oggannītum); fourth conjugation, no passive
Conjugation
Conjugation of ogganniō (fourth conjugation, no passive)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | ogganniō | oggannīs | oggannit | oggannīmus | oggannītis | ogganniunt | ||||||
| imperfect | ogganniēbam | ogganniēbās | ogganniēbat | ogganniēbāmus | ogganniēbātis | ogganniēbant | |||||||
| future | ogganniam | ogganniēs | ogganniet | ogganniēmus | ogganniētis | oggannient | |||||||
| perfect | oggannīvī, ogganniī |
oggannīvistī, ogganniistī |
oggannīvit, ogganniit |
oggannīvimus, ogganniimus |
oggannīvistis, ogganniistis |
oggannīvērunt, oggannīvēre, ogganniērunt, ogganniēre | |||||||
| pluperfect | oggannīveram, oggannieram |
oggannīverās, oggannierās |
oggannīverat, oggannierat |
oggannīverāmus, oggannierāmus |
oggannīverātis, oggannierātis |
oggannīverant, oggannierant | |||||||
| future perfect | oggannīverō, oggannierō |
oggannīveris, oggannieris |
oggannīverit, oggannierit |
oggannīverimus, oggannierimus |
oggannīveritis, oggannieritis |
oggannīverint, oggannierint | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | ogganniam | ogganniās | ogganniat | ogganniāmus | ogganniātis | ogganniant | ||||||
| imperfect | oggannīrem | oggannīrēs | oggannīret | oggannīrēmus | oggannīrētis | oggannīrent | |||||||
| perfect | oggannīverim, oggannierim |
oggannīverīs, oggannierīs |
oggannīverit, oggannierit |
oggannīverīmus, oggannierīmus |
oggannīverītis, oggannierītis |
oggannīverint, oggannierint | |||||||
| pluperfect | oggannīvissem, ogganniissem |
oggannīvissēs, ogganniissēs |
oggannīvisset, ogganniisset |
oggannīvissēmus, ogganniissēmus |
oggannīvissētis, ogganniissētis |
oggannīvissent, ogganniissent | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | oggannī | — | — | oggannīte | — | ||||||
| future | — | oggannītō | oggannītō | — | oggannītōte | ogganniuntō | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | oggannīre | — | ogganniēns | — | |||||||||
| future | oggannītūrum esse | — | oggannītūrus | — | |||||||||
| perfect | oggannīvisse, ogganniisse |
— | — | — | |||||||||
| perfect potential | oggannītūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| ogganniendī | ogganniendō | ogganniendum | ogganniendō | oggannītum | oggannītū | ||||||||
Derived terms
- oggannītus
References
- R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “ogganire”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources[1], London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, →OCLC