okaleczenie
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.ka.lɛˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: o‧ka‧le‧cze‧nie
Noun
okaleczenie n
- (uncountable) verbal noun of okaleczyć
- (countable, pathology) mayhem (maiming of a person by depriving them of the use of any of their limbs which are necessary for defense or protection)
Declension
Declension of okaleczenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | okaleczenie | okaleczenia |
| genitive | okaleczenia | okaleczeń |
| dative | okaleczeniu | okaleczeniom |
| accusative | okaleczenie | okaleczenia |
| instrumental | okaleczeniem | okaleczeniami |
| locative | okaleczeniu | okaleczeniach |
| vocative | okaleczenie | okaleczenia |
Related terms
Further reading
- okaleczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- okaleczenie in Polish dictionaries at PWN