okoń

• okuń

Inherited from Proto-Slavic *okunь. First attested in 1389.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔkɔ(ː)ɲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔkɔɲ/, /ɔkoɲ/

okoń m animacy unattested

1. European perch (Perca fluviatilis)
   • 1856-1870 [1389], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki‎^[1], volume VIII, number 5035:

     Terminum secundum pro piscatura... V capecia ocune

     [Terminum secundum pro piscatura... V capecia okunie]

   • 1885-2024 [15th century], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎^[2], volume V, page 11:

     Okvn spata

     [Okuń spata]

• Polish: okoń

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “okoń, okuń”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish okoń.

• IPA^(key): /ˈɔ.kɔɲ/

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Rhymes: -ɔkɔɲ
• Syllabification: o‧koń
• Homophone: Okoń

okoń m animal (diminutive okonek or okoniek)

1. perch (fish)

• okoń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• okoń in Polish dictionaries at PWN