okocić

Polish

Etymology

From o- +‎ kocić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔˈkɔ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio 1; “okocić”:(file)
  • Audio 2; “okocić się”:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: o‧ko‧cić

Verb

okocić pf (imperfective kocić)

  1. (reflexive with się) to have young, to kitten
    Hypernym: urodzić

Conjugation

Conjugation of okocić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive okocić
future tense 1st okocę okocimy
2nd okocisz okocicie
3rd okoci okocą
impersonal okoci się
past tense 1st okociłem,
-(e)m okocił 		okociłam,
-(e)m okociła 		okociłom,
-(e)m okociło 		okociliśmy,
-(e)śmy okocili 		okociłyśmy,
-(e)śmy okociły
2nd okociłeś,
-(e)ś okocił 		okociłaś,
-(e)ś okociła 		okociłoś,
-(e)ś okociło 		okociliście,
-(e)ście okocili 		okociłyście,
-(e)ście okociły
3rd okocił okociła okociło okocili okociły
impersonal okocono
conditional 1st okociłbym,
bym okocił 		okociłabym,
bym okociła 		okociłobym,
bym okociło 		okocilibyśmy,
byśmy okocili 		okociłybyśmy,
byśmy okociły
2nd okociłbyś,
byś okocił 		okociłabyś,
byś okociła 		okociłobyś,
byś okociło 		okocilibyście,
byście okocili 		okociłybyście,
byście okociły
3rd okociłby,
by okocił 		okociłaby,
by okociła 		okociłoby,
by okociło 		okociliby,
by okocili 		okociłyby,
by okociły
impersonal okocono by
imperative 1st niech okocę okoćmy
2nd okoć okoćcie
3rd niech okoci niech okocą
anterior adverbial participle okociwszy
verbal noun okocenie
adjectives
nouns

Further reading

  • okocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • okocić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.