okoliczność

Polish

Etymology

From okoliczny +‎ -ość.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ɔ.kɔˈlit͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: o‧ko‧licz‧ność

Noun

okoliczność f (related adjective okolicznościowy)

  1. circumstance
  2. (in the plural, Kuyavia) synonym of okolica

Declension

Declension of okoliczność
singular plural
nominative okoliczność okoliczności
genitive okoliczności okoliczności
dative okoliczności okolicznościom
accusative okoliczność okoliczności
instrumental okolicznością okolicznościami
locative okoliczności okolicznościach
vocative okoliczności okoliczności

Further reading

  • okoliczność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • okoliczność in Polish dictionaries at PWN
  • Oskar Kolberg (1867) “okoliczność”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 274
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.