okupacja

Polish

Etymology

Borrowed from French occupation, from Middle French occupation, from Latin occupātiō.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔ.kuˈpa.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: o‧ku‧pa‧cja

Noun

okupacja f

  1. occupation (activity or task with which one occupies oneself)
  2. (military) occupation (control of a country or region by a hostile army)

Declension

Declension of okupacja
singular plural
nominative okupacja okupacje
genitive okupacji okupacji/okupacyj (archaic)
dative okupacji okupacjom
accusative okupację okupacje
instrumental okupacją okupacjami
locative okupacji okupacjach
vocative okupacjo okupacje

Derived terms

adjective
  • okupacyjny
verb

Further reading

  • okupacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • okupacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.