ominosus

Latin

Etymology

From ōmen +‎ -ōsus.

Pronunciation

Adjective

ōminōsus (feminine ōminōsa, neuter ōminōsum); first/second-declension adjective

  1. foreboding, ominous, portentous

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ōminōsus ōminōsa ōminōsum ōminōsī ōminōsae ōminōsa
genitive ōminōsī ōminōsae ōminōsī ōminōsōrum ōminōsārum ōminōsōrum
dative ōminōsō ōminōsae ōminōsō ōminōsīs
accusative ōminōsum ōminōsam ōminōsum ōminōsōs ōminōsās ōminōsa
ablative ōminōsō ōminōsā ōminōsō ōminōsīs
vocative ōminōse ōminōsa ōminōsum ōminōsī ōminōsae ōminōsa

Descendants

  • English: ominous
  • French: omineux
  • Portuguese: ominoso
  • Spanish: ominoso
  • Italian: ominoso

References

  • ominosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • ominosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.