omysł

Deverbal from omyślić. First attested in 1453.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔmisɫ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔmisɫ/

omysł m animacy unattested

1. (hapax legomenon) intention, purpose
   • 1874-1891 [1453], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XXV, page 210:

     Dzewko, przymy thakye omyszly gospodzyna, przymy yego sznaky!

     [Dziewko, przymi takie omysły Gospodzina, przymi jego znaki!]

• S. Urbańczyk, editor (1969), “omysł”, in Słownik staropolski (in Polish), volume 5, Wrocław, Warsaw, Kraków: Polish Academy of Sciences, page 580
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “omysł”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN