onbeteugelbaar

Dutch

Etymology

From on- +‎ beteugelen +‎ -baar. The antonym beteugelbaar was backformed later.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔn.bəˈtøː.ɣəl.baːr/

Adjective

onbeteugelbaar (comparative onbeteugelbaarder, superlative onbeteugelbaarst)

  1. untameable, indomitable [from 18th c.]

Declension

Declension of onbeteugelbaar
uninflected onbeteugelbaar
inflected onbeteugelbare
comparative onbeteugelbaarder
positive comparative superlative
predicative/adverbial onbeteugelbaar onbeteugelbaarder het onbeteugelbaarst
het onbeteugelbaarste
indefinite m./f. sing. onbeteugelbare onbeteugelbaardere onbeteugelbaarste
n. sing. onbeteugelbaar onbeteugelbaarder onbeteugelbaarste
plural onbeteugelbare onbeteugelbaardere onbeteugelbaarste
definite onbeteugelbare onbeteugelbaardere onbeteugelbaarste
partitive onbeteugelbaars onbeteugelbaarders —

Derived terms

  • beteugelbaar

Descendants

  • Afrikaans: onbeteuelbaar
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.