onbruikbaar

Dutch

Etymology

From on- +‎ bruikbaar.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

onbruikbaar (comparative onbruikbaarder, superlative onbruikbaarst)

  1. unusable, useless

Declension

Declension of onbruikbaar
uninflected onbruikbaar
inflected onbruikbare
comparative onbruikbaarder
positive comparative superlative
predicative/adverbial onbruikbaar onbruikbaarder het onbruikbaarst
het onbruikbaarste
indefinite m./f. sing. onbruikbare onbruikbaardere onbruikbaarste
n. sing. onbruikbaar onbruikbaarder onbruikbaarste
plural onbruikbare onbruikbaardere onbruikbaarste
definite onbruikbare onbruikbaardere onbruikbaarste
partitive onbruikbaars onbruikbaarders —

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.