onderhorig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch onderhorich. Equivalent to onderhoren +‎ -ig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔn.dərˈɦoː.rəx/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧der‧ho‧rig
  • Rhymes: -oːrəx

Adjective

onderhorig (comparative onderhoriger, superlative onderhorigst)

  1. subject, subservient, subordinate

Declension

Declension of onderhorig
uninflected onderhorig
inflected onderhorige
comparative onderhoriger
positive comparative superlative
predicative/adverbial onderhorig onderhoriger het onderhorigst
het onderhorigste
indefinite m./f. sing. onderhorige onderhorigere onderhorigste
n. sing. onderhorig onderhoriger onderhorigste
plural onderhorige onderhorigere onderhorigste
definite onderhorige onderhorigere onderhorigste
partitive onderhorigs onderhorigers —

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.