ongeneeslijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch ongeneselijc. Equivalent to on- +‎ geneeslijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔŋ.ɣəˈneːs.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧ge‧nees‧lijk

Adjective

ongeneeslijk (comparative ongeneeslijker, superlative ongeneeslijkst)

  1. incurable, untreatable

Declension

Declension of ongeneeslijk
uninflected ongeneeslijk
inflected ongeneeslijke
comparative ongeneeslijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial ongeneeslijk ongeneeslijker het ongeneeslijkst
het ongeneeslijkste
indefinite m./f. sing. ongeneeslijke ongeneeslijkere ongeneeslijkste
n. sing. ongeneeslijk ongeneeslijker ongeneeslijkste
plural ongeneeslijke ongeneeslijkere ongeneeslijkste
definite ongeneeslijke ongeneeslijkere ongeneeslijkste
partitive ongeneeslijks ongeneeslijkers —

Antonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.