ongewis
Dutch
Etymology
From Old Dutch *ungiwis, from Proto-Germanic *un- + *gawissaz, or alternatively from a reconstruction of *unwissaz.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔn.ɣəˈʋɪs/
Audio: (file) - Hyphenation: on‧ge‧wis
- Rhymes: -ɪs
Adjective
ongewis (comparative ongewisser, superlative meest ongewis or ongewist)
- unsure, uncertain
- Synonyms: onzeker, onwis
- De gevolgen van deze nieuwe wending zijn ongewis. ― The consequences of this new turn of events are uncertain.
- Hij liet ons in het ongewisse. ― He kept us in the dark.
Usage notes
- The phrase in het ongewisse ("in a state of uncertainty; in the dark") is a common collocation involving the substantivized inflected form of this adjective.
Declension
| Declension of ongewis | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | ongewis | |||
| inflected | ongewisse | |||
| comparative | ongewisser | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | ongewis | ongewisser | het ongewist het ongewiste | |
| indefinite | m./f. sing. | ongewisse | ongewissere | ongewiste |
| n. sing. | ongewis | ongewisser | ongewiste | |
| plural | ongewisse | ongewissere | ongewiste | |
| definite | ongewisse | ongewissere | ongewiste | |
| partitive | ongewis | ongewissers | — | |