oniemieć

Polish

Etymology

From o- +‎ niemieć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔˈɲɛ.mjɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛmjɛt͡ɕ
  • Syllabification: o‧nie‧mieć

Verb

oniemieć pf

  1. (intransitive) to be struck dumb, to be rendered speechless

Conjugation

Conjugation of oniemieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oniemieć
future tense 1st oniemieję oniemiejemy
2nd oniemiejesz oniemiejecie
3rd oniemieje oniemieją
impersonal oniemieje się
past tense 1st oniemiałem,
-(e)m oniemiał 		oniemiałam,
-(e)m oniemiała 		oniemiałom,
-(e)m oniemiało 		oniemieliśmy,
-(e)śmy oniemieli 		oniemiałyśmy,
-(e)śmy oniemiały
2nd oniemiałeś,
-(e)ś oniemiał 		oniemiałaś,
-(e)ś oniemiała 		oniemiałoś,
-(e)ś oniemiało 		oniemieliście,
-(e)ście oniemieli 		oniemiałyście,
-(e)ście oniemiały
3rd oniemiał oniemiała oniemiało oniemieli oniemiały
impersonal oniemiano
conditional 1st oniemiałbym,
bym oniemiał 		oniemiałabym,
bym oniemiała 		oniemiałobym,
bym oniemiało 		oniemielibyśmy,
byśmy oniemieli 		oniemiałybyśmy,
byśmy oniemiały
2nd oniemiałbyś,
byś oniemiał 		oniemiałabyś,
byś oniemiała 		oniemiałobyś,
byś oniemiało 		oniemielibyście,
byście oniemieli 		oniemiałybyście,
byście oniemiały
3rd oniemiałby,
by oniemiał 		oniemiałaby,
by oniemiała 		oniemiałoby,
by oniemiało 		oniemieliby,
by oniemieli 		oniemiałyby,
by oniemiały
impersonal oniemiano by
imperative 1st niech oniemieję oniemiejmy
2nd oniemiej oniemiejcie
3rd niech oniemieje niech oniemieją
anterior adverbial participle oniemiawszy
verbal noun oniemienie

Further reading

  • oniemieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oniemieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.