onmogelijk

Dutch

Etymology

From on- +‎ mogelijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔnˈmoːɣələk/
  • Audio:(file)

Adjective

onmogelijk (comparative onmogelijker, superlative onmogelijkst)

  1. impossible

Declension

Declension of onmogelijk
uninflected onmogelijk
inflected onmogelijke
comparative onmogelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial onmogelijk onmogelijker het onmogelijkst
het onmogelijkste
indefinite m./f. sing. onmogelijke onmogelijkere onmogelijkste
n. sing. onmogelijk onmogelijker onmogelijkste
plural onmogelijke onmogelijkere onmogelijkste
definite onmogelijke onmogelijkere onmogelijkste
partitive onmogelijks onmogelijkers —

Derived terms

Descendants

  • Negerhollands: onmogelik, onmoogelik, onmooglig
  • Afrikaans: onmoontlik
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.