onophoudelijk

Dutch

Etymology

From on- +‎ ophouden +‎ -lijk.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

onophoudelijk (comparative onophoudelijker, superlative onophoudelijkst)

  1. continuous, unceasing

Declension

Declension of onophoudelijk
uninflected onophoudelijk
inflected onophoudelijke
comparative onophoudelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial onophoudelijk onophoudelijker het onophoudelijkst
het onophoudelijkste
indefinite m./f. sing. onophoudelijke onophoudelijkere onophoudelijkste
n. sing. onophoudelijk onophoudelijker onophoudelijkste
plural onophoudelijke onophoudelijkere onophoudelijkste
definite onophoudelijke onophoudelijkere onophoudelijkste
partitive onophoudelijks onophoudelijkers —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.