onschuldig

Dutch

Etymology

From on- +‎ schuldig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔnˈsxʏl.dəx/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ʏldəx

Adjective

onschuldig (comparative onschuldiger, superlative onschuldigst)

  1. innocent

Declension

Declension of onschuldig
uninflected onschuldig
inflected onschuldige
comparative onschuldiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial onschuldig onschuldiger het onschuldigst
het onschuldigste
indefinite m./f. sing. onschuldige onschuldigere onschuldigste
n. sing. onschuldig onschuldiger onschuldigste
plural onschuldige onschuldigere onschuldigste
definite onschuldige onschuldigere onschuldigste
partitive onschuldigs onschuldigers —

Descendants

  • Negerhollands: onskuldig, onskyldig
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.