onuitvoerbaar

Dutch

Etymology

From on- +‎ uitvoerbaar.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔn.œy̯tˈvur.baːr/, [-vuːr-]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧uit‧voer‧baar

Adjective

onuitvoerbaar (not comparable)

  1. impossible to put into practice, impracticable

Declension

Declension of onuitvoerbaar
uninflected onuitvoerbaar
inflected onuitvoerbare
comparative
positive
predicative/adverbial onuitvoerbaar
indefinite m./f. sing. onuitvoerbare
n. sing. onuitvoerbaar
plural onuitvoerbare
definite onuitvoerbare
partitive onuitvoerbaars