onwillekeurig
Dutch
Etymology
From on- + willekeurig.
Pronunciation
Audio: (file)
Adjective
onwillekeurig (comparative onwillekeuriger, superlative onwillekeurigst)
Declension
| Declension of onwillekeurig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onwillekeurig | |||
| inflected | onwillekeurige | |||
| comparative | onwillekeuriger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onwillekeurig | onwillekeuriger | het onwillekeurigst het onwillekeurigste | |
| indefinite | m./f. sing. | onwillekeurige | onwillekeurigere | onwillekeurigste |
| n. sing. | onwillekeurig | onwillekeuriger | onwillekeurigste | |
| plural | onwillekeurige | onwillekeurigere | onwillekeurigste | |
| definite | onwillekeurige | onwillekeurigere | onwillekeurigste | |
| partitive | onwillekeurigs | onwillekeurigers | — | |