oordning
Swedish
Etymology
Noun
oordning c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | oordning | oordnings |
| definite | oordningen | oordningens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
oordning c
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | oordning | oordnings |
| definite | oordningen | oordningens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |