oorlogszuchtig

Dutch

Etymology

From oorlogszucht (“belligerence”) +‎ -ig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌoːr.lɔxˈsʏx.təx/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: oor‧logs‧zuch‧tig

Adjective

oorlogszuchtig (comparative oorlogszuchtiger, superlative oorlogszuchtigst)

  1. militant, belligerent

Declension

Declension of oorlogszuchtig
uninflected oorlogszuchtig
inflected oorlogszuchtige
comparative oorlogszuchtiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial oorlogszuchtig oorlogszuchtiger het oorlogszuchtigst
het oorlogszuchtigste
indefinite m./f. sing. oorlogszuchtige oorlogszuchtigere oorlogszuchtigste
n. sing. oorlogszuchtig oorlogszuchtiger oorlogszuchtigste
plural oorlogszuchtige oorlogszuchtigere oorlogszuchtigste
definite oorlogszuchtige oorlogszuchtigere oorlogszuchtigste
partitive oorlogszuchtigs oorlogszuchtigers —

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.