oorspronkelijk

Dutch

Etymology

From oorsprong +‎ -e- +‎ -lijk. The k is the remnant of the /k/ that oorsprong still had as its final sound in Middle and Early Modern Dutch (cf. spellings like oorspronck).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌoːrˈsprɔŋ.kə.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: oor‧spron‧ke‧lijk

Adjective

oorspronkelijk (comparative oorspronkelijker, superlative oorspronkelijkst)

  1. original
  2. pristine

Declension

Declension of oorspronkelijk
uninflected oorspronkelijk
inflected oorspronkelijke
comparative oorspronkelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial oorspronkelijk oorspronkelijker het oorspronkelijkst
het oorspronkelijkste
indefinite m./f. sing. oorspronkelijke oorspronkelijkere oorspronkelijkste
n. sing. oorspronkelijk oorspronkelijker oorspronkelijkste
plural oorspronkelijke oorspronkelijkere oorspronkelijkste
definite oorspronkelijke oorspronkelijkere oorspronkelijkste
partitive oorspronkelijks oorspronkelijkers —

Derived terms

  • oorspronkelijkheid

Descendants

  • Afrikaans: oorspronklik
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.