op zijn achterhoofd gevallen

Dutch

Etymology

Literally, “fallen on the back of one's head”.

Prepositional phrase

op zijn achterhoofd gevallen

  1. (intransitive, idiomatic) stupid, crazy
    Ze weet hoe ze dit moet klaarspelen, ze is echt op haar achterhoofd gevallen. ― She knows how to accomplish this - she's really not stupid.
    Ik weet best wat je van plan bent - ik ben ook niet op mijn achterhoofd gevallen, hè! ― I know all too well what you're planning - I'm not stupid!
    Die vent is een beetje op zijn achterhoofd gevallen. ― That guy's a bit mad.

Usage notes

  • Most commonly, but not exclusively, encountered in negated form (niet op zijn achterhoofd gevallen).

Conjugation

Conjugation of op zijn achterhoofd gevallen: see zijn.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.