opornik

Polish

Etymology

From opór +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔˈpɔr.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔrɲik
  • Syllabification: o‧por‧nik

Noun

opornik m inan

  1. resistor (electric component)
    Synonym: rezystor
  2. any plant of the genus Pueraria

Declension

Further reading

  • opornik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • opornik in Polish dictionaries at PWN