oppositionspolitiker
See also: Oppositionspolitiker
Swedish
Etymology
opposition (“opposition”) + -s- + politiker (“politician”)
Noun
oppositionspolitiker c
- politician of the opposition
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | oppositionspolitiker | oppositionspolitikers |
| definite | oppositionspolitikern | oppositionspolitikerns | |
| plural | indefinite | oppositionspolitiker | oppositionspolitikers |
| definite | oppositionspolitikerna | oppositionspolitikernas |
Related terms
- oppositionspolitik