oppositus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɔpˈpɔ.sɪ.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [opˈpɔː.s̬i.t̪us]
Noun
oppositus m (genitive oppositūs); fourth declension
Declension
Fourth-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | oppositus | oppositūs |
| genitive | oppositūs | opposituum |
| dative | opposituī | oppositibus |
| accusative | oppositum | oppositūs |
| ablative | oppositū | oppositibus |
| vocative | oppositus | oppositūs |
Adjective
oppositus (feminine opposita, neuter oppositum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | oppositus | opposita | oppositum | oppositī | oppositae | opposita | |
| genitive | oppositī | oppositae | oppositī | oppositōrum | oppositārum | oppositōrum | |
| dative | oppositō | oppositae | oppositō | oppositīs | |||
| accusative | oppositum | oppositam | oppositum | oppositōs | oppositās | opposita | |
| ablative | oppositō | oppositā | oppositō | oppositīs | |||
| vocative | opposite | opposita | oppositum | oppositī | oppositae | opposita | |
Related terms
References
- “oppositus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “oppositus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- oppositus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- oppositus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016