opustoszeć

Polish

Etymology

From o- +‎ pustoszeć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔ.pusˈtɔ.ʂɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: o‧pus‧to‧szeć

Verb

opustoszeć pf (imperfective pustoszeć)

  1. (intransitive) to empty

Conjugation

Conjugation of opustoszeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive opustoszeć
future tense 1st opustoszeję opustoszejemy
2nd opustoszejesz opustoszejecie
3rd opustoszeje opustoszeją
impersonal opustoszeje się
past tense 1st opustoszałem,
-(e)m opustoszał 		opustoszałam,
-(e)m opustoszała 		opustoszałom,
-(e)m opustoszało 		opustoszeliśmy,
-(e)śmy opustoszeli 		opustoszałyśmy,
-(e)śmy opustoszały
2nd opustoszałeś,
-(e)ś opustoszał 		opustoszałaś,
-(e)ś opustoszała 		opustoszałoś,
-(e)ś opustoszało 		opustoszeliście,
-(e)ście opustoszeli 		opustoszałyście,
-(e)ście opustoszały
3rd opustoszał opustoszała opustoszało opustoszeli opustoszały
impersonal opustoszano
conditional 1st opustoszałbym,
bym opustoszał 		opustoszałabym,
bym opustoszała 		opustoszałobym,
bym opustoszało 		opustoszelibyśmy,
byśmy opustoszeli 		opustoszałybyśmy,
byśmy opustoszały
2nd opustoszałbyś,
byś opustoszał 		opustoszałabyś,
byś opustoszała 		opustoszałobyś,
byś opustoszało 		opustoszelibyście,
byście opustoszeli 		opustoszałybyście,
byście opustoszały
3rd opustoszałby,
by opustoszał 		opustoszałaby,
by opustoszała 		opustoszałoby,
by opustoszało 		opustoszeliby,
by opustoszeli 		opustoszałyby,
by opustoszały
impersonal opustoszano by
imperative 1st niech opustoszeję opustoszejmy
2nd opustoszej opustoszejcie
3rd niech opustoszeje niech opustoszeją
anterior adverbial participle opustoszawszy
verbal noun opustoszenie

Further reading

  • opustoszeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • opustoszeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.